Idą słonie

Słonie w Surinie

Są dwie główne metody opisu sytuacji czy zdarzeń. Można zacząć od widoku ogólnego, by odbiorca od razu wiedział, z czym mamy do czynienia, a potem opisywać mniejsze fragmenty czy szczegóły. Drugi sposób polega na przedstawieniu różnych detali i potraktowania ich jako punktu wyjścia do ukazania całości.

Że święta słoni pokazałem do tej pory trzy zdjęcia, ale tak się złożyło, że przedstawiały różne szczegóły, były swoistym preludium do pokazania, jak wyglądało święto słoni w Surinie. Dziś mamy przeskok do końcowej parady. W tle widać dekoracje militarne, bo była też prezentacja bitwa, ze słoniami w charakterze czołgów. Ale to innym razem.

Lubie!
0

Oczekiwanie

Trąba słonia

To zdjęcie powstało drugiego dnia naszego pobytu w Surinie. Wtedy właściwie działo się najwięcej, wtedy zaczęło się dziać. Trąba i ciosy należą do jednego ze słoni, które przyjechały jako pierwsze. Dość długo staliśmy koło nich i czekaliśmy na początek parady. Gęstniał tłum, przybywało aktorów (zarówno dwu- jak i czworonożnych). W końcu pochód ruszył. Ciąg dalszy nastąpi…

Lubie!
0

Długi nos

Słoń w Surinie

Do Surinu przygnało nas święto słoni. Przyjechaliśmy trzy dni wcześniej, znaleĹşliśmy hotel i ruszyliśmy na miasto. Tego samego dnia (a w zasadzie wieczoru) widzieliśmy cztery słonie. Turystów raczej nie było.

Szaleństwo zaczęło się następnego dnia, bo wtedy odbyła się parada. Była też impreza na stadionie – i to podwójna, bo raz próba generalna, raz właściwa. Próba była darmowa, impreza płatna, ale i z tym można było sobie poradzić. Ale o tym innym razem.

Lubie!
0

Stado słoni

Stado słoniTajlandia wydaje się rajem dla turystów. Rzeczywiście – oferuje sporo i w 2005 roku nie była całkowicie skomercjalizowana (choć oczywiście to nie była ta dzikość, co w Laosie czy Kambodży). Ponadto nie wszystko co komercyjne od razu jest do niczego. Przykładem jest święto słoni w Surinie, z którego pochodzi powyższe zdjęcie. A dlaczego nie ma na nim żywych słoni? Będę, ale na kolejnych zdjęciach. W sumie do tego zbioru załapały się 4 fotki (zrobiłem duuuużo więcej), choć pewnie dałoby się wybrać więcej i lepiej. Ale jest jak jest.

Ta fotografia powstała pierwszego dnia święta. Rozpoczęło się one zbiórką koło dworca, a potem nastąpiła parada zwierząt, poganiaczy stylizowanych na 19. wiek i ludzi w tradycyjnych strojach. Była orkiestra, były tancerki. Słonie szły przez całe miasto, policja ochraniała całość, ludzie stali po bokach, albo i dołączali się do korowodu. Słonie były głaskane, karmione, a przemarsz skończył na jakimś placu, gdzie zdaje się, ktoś przemawiał (pewnie otworzył oficjalnie imprezę).

Potem słonie rzuciły się do wyżerki. Stoły zastawione były wszelkim słonim jadłem. Zauważyłem, że najchętniej wcale nie jadły arbuzów czy innych owoców, ale wiązki ryżu – nie ziaren, ale całych roślin, których większość stanowiły łodygi.

Co bardziej obrotni właściciele zwierząt ładowali dobra do koszy (więc chciwa jest nie tylko baba z Radomia), inni za stosowną opłatą świadczyli usługi przejażdżki na słoniu (skorzystaliśmy). Ci którzy nie mieli słoni, też chcieli skorzystać, sprzedając pamiątki, jak te ze zdjęcia.

Lubie!
0