Archiwa tagu: kota bharu

Wąż w proszku

Opublikowany przez

Przyprawy, Malezja

Wizytówką bazarów w Azji są przyprawy. Działają oczywiście na nos, ale i na wzrok. Często są bardzo kolorowe i często prezentowane są w dużej ilości. To nie to co u nas, że mamy małe pakieciki po kilka gramów (choć oczywiście da się znaleźć i większe, ale trzeba się natrudzić). Tam często mamy wyłożony spory pojemnik i muszę przyznać, że taki kilogram kurkumy czy chili ma swój ciężar wizualny.

Na bazarze w Kota Bharu przypraw było oczywiście dużo. Niestety, nie zapytałem, po ile były węże i do czego się je dodaje. Poza tym obawiam się, że przywiezienie ich do Polski wiązałoby się ze złamaniem jakichś przepisów. Chyba że bym je wcześniej sproszkował i szedł w zaparte, że to coś innego. Ciekawe, czy celnik potrafi rozpoznać węża językiem lub nosem.

Lubie!
0

Ale jaja

Opublikowany przez

Jaja z ziemi

Chiny słyną m.in. ze stuletnich jaj. Powyższe zdjęcie zrobiłem w Malezji, ale że jest tam mnóstwo Chińczyków, byłem przekonany, że właśnie je sfotografowałem.

Nic z tego. Stuletnie jaja nie wyglądają tak świeżo. Więcej – wyglądają dość makabrycznie. Te, na które natrafiłem z zewnątrz może tez nie prezentują się jakoś szczególnie, ale, jak dowiedziałem się, te „moje” robi się zupełnie inaczej i zdecydowanie krócej. Nie sposób na ich temat znaleĹşć zbyt wiele, bo ciągle wyskakują jaja stuletnie. W jednym miejscu tytułuje się je jajami solonymi („salted eggs”). Ale co to jest dokładnie? Do końca nie wiem. Ale jaja…

Lubie!
1

Rybki

Opublikowany przez

RybkiJedną z korzyści podróżowania jest możliwość próbowania nowych potraw. Nie napisałem „dobrych”, bo to różnie bywa – niektóre są smaczne, inne takie sobie, a trafiają się obrzydliwe.Nie chcę tu się puszyć – nie jadłem małpich mózgów czy baranich oczu, choć jakieś robaczki w ramach testów się zdarzało. Nie jestem też z tych, którzy po powrocie z jakiegoś kraju przez trzy miesiące jedzą to, co na wyjeĹşdzie.

Mówiąc krótko – podchodzę do sprawy zdroworozsądkowo, i jeśli coś mi smakuje, to jem, a jeśli da się to zrobić w domu małym wysiłkiem, od czasu do czasu się tym raczę. Do mojego jadłospisu na stałe weszła jedna potrawa – ryż z warzywami. Z innych zdarzyło nam się robić momo, i pirażoki. Raz czy dwa zrobiliśmy także coś, co poznaliśmy pod nazwą lomo, ale funkcjonuje jako lomito. Teraz czas na chaczapuri po adżarsku, którym objadaliśmy się w ostatnie wakacje. Potrawa to bardzo smaczna, pożywna (wystarcza za cały obiad) i efektowna. Jedynym problemem jest konieczność zasymulowania gruzińskiego sera, ale z tego, co przeglądałem różne przepisy, wygląda na to, ze istnieje jakieś rozwiązanie tego problemu.

A może ktoś „przywiózł” jakąś potrawę z wojaży i podzieli się nią tutaj?

Aha – powyższe zdjęcie pochodzi z Malezji, z targu, który już tu opisywałem. A z rzeczy, których się nie da przywieĹşć, a bardzo chciałbym, na pierwszym miejscu muszę wymienić soki z mango z Etiopii.

Lubie!
0

Orzeszki

Opublikowany przez

OrzeszkiW 2009 roku byliśmy w Malezji. Był to pierwszy egzotyczny wyjazd po dłuższej przerwie. Egzotyczny – wydaje się to oczywiste, bo Malezja jest daleko, więc będzie różna od Polski. Rzeczywiście była, ale trochę na inny sposób, niż się spodziewałem.

Z jednej strony Malezja wydaje się krajem biednym i niezbyt rozwiniętym (jakaś tam Azja), z drugiej strony tam właśnie stoi swego czasu najwyższy budynek świata. Pełno tam kontrastów – miejsc biednych i zaniedbanych, a obok lśniące drapacze chmur, jakich w Polsce długo jeszcze nie będzie.

Dalekie podróże kojarzą się z ciekawym jedzeniem. Było go tam sporo, ale długo nie mogliśmy znaleĹşć bazarów, na których by można kupić np. owoce. W Kota Bharu miał być najbardziej malowniczy targ w tej części świata. Był, ale już lekko okiełznany, nie taki, jakiego się spodziewaliśmy. Znajdował się w olbrzymiej hali i to już nie był ten „klimacik”, którego się spodziewaliśmy.

Powyżej: na jednym ze stoisk sprzedawano orzeszki ziemne. Więcej zdjęć z Pasar Siti Khadijah jeszcze się pojawi.

Lubie!
0