Zamiast żółwi

Tajlandia słynie m.in. z morza i plaż. I w naszej podróży nie mogło ich zabraknąć. Byliśmy na Ko Lipe, Ko Tao i jednej czy dwóch pomniejszych plażach. Odwiedziliśmy też Ko Tarutao. Atrakcją miały być rozmnażające się żółwie, ale szybko okazało się, że to nie ta pora roku. Nie było rozczarowania, bo doczytaliśmy ten drobiazg przed dotarciem na miejsce.

Wyspa jest częścią parku narodowego, ale można tam mieszkać – w domkach lub w namiocie. Żółwi nie widzieliśmy, za to często odwiedzały nas kraby. Oto jeden z nich.

Lubie!
0

Fiord, nie fiord

Wybrzeże Patagonii

Fiordy kojarzą się z Norwegią. O tyle słusznie, że słowo pochodzi z języka norweskiego, choć fiord jako element krajobrazu nie jest wyłącznie norweski. Fiordy spotykamy nie tylko na północy Europy (w Norwegii, na Islandii, Grenlandii), północy Ameryki (na półwyspie Labrador czy Alasce), ale także na południu, po drugiej stronie kuli ziemskiej.

Południowe wybrzeże Chile wygląda podobnie jak norweskie. Pełno jest zatok, wiele z nich rozgałęzionych i co ważne, są pochodzenia lodowcowego (warunek konieczny, by były fiordami).

Powyższe zdjęcie zostało zrobione nad kanałem Beagle, niedaleko Ushuaii. Niestety, fiordy są po wschodniej części końcówki kontynentu południowoamerykańskiego, czyli w Chile. Teren jest tam tak po przecinany najróżniejszymi kanałami, że do wielu miastu da się dojechać tylko od strony Argentyny. Z kolei by lądem dostać się do Ushuaii, trzeba przejechać przez terytorium chilijskie.

Lubie!
0

Plaża po zmierzchu

Ko Lipe

Powyższe zdjęcie zostało zrobione na Ko Lipe, wyspie o której już pisałem, Ko lipe ma dwie główne plaże o wielce mówiących nazwach: Sunset Beach i Sunrise Beach, a także tę zaletę, że z jednej na drugą można się dostać w kilkadziesiąt minut spacerkiem. My spaliśmy po stronie zachodniej, więc zachodów słońca mieliśmy do woli. Wschodu nie widzieliśmy żadnego.

Lubie!
0

Bluetooth

W zatoce Ha Long

Skąd dziwny tytuł tego wpisu? Ano stąd, że zdjęcie pochodzi z zatoki Ha Long, a według jednej z legend, szpiczaste wysepki są zębami smoka. Jeśli chodzi zaś o kolor, to po prostu zdjęcie ma takie zabarwienie. Gdy mu ująć trochę niebieskiego, robi się bardziej prawdziwe. Ale niestety, nie mam na to chwilowo czasu, więc zdjęcie będzie takie, jakie jest. Dodatkowo mam urlop, więc proszę się spodziewać przerw w dostawach nowych wpisów.

Lubie!
1

Mała zaciszna plaża

Tajlandia, okolice Koh Lipe

Czego się szuka w Tajlandii? Jest kilka dobrych odpowiedzi. Wśród nich (np. egzotyki, jedzenia, seksu) z pewnością jest taka: słońca, plaż i morskiej wody.

Gdy prawie 9 lat temu odwiedziliśmy ten piękny kraj, przewodnik (papierowy) twierdził, że da się jeszcze znaleźć piaszczyste plaże, na których nie ma turystów. Nie nastawialiśmy się jednak na takie poszukiwania – z pewnością niełatwe. Na początek namierzyliśmy Koh Tao (koh to po tajsku wyspa), gdzie Gosia zrobiła kurs nurkowy.

Potem wybór padł na Koh Lipe. Wyspę szczególną, bo położoną na terenie parku, ale wyłączoną spod niego. Należała do prywatnych właścicieli, morskich Cyganów (nie, choćby nie wiem jak starali się zwolennicy poprawności politycznej, nie da się powiedzieć morskich Romów). Była tam niezbyt bogata infrastruktura, trochę chatek, przystanie, szkoła, domy. My zamieszkaliśmy w namiocie na plaży (bo było najtaniej).

Wyspę można było przejść w kilkadziesiąt minut, a było warto, bo po drugiej stronie było dogodne stanowisko do obserwacji życia morskiego (wystarczyło zanurkować z maską). Skorzystaliśmy też z możliwości zanurkowania. Wypad nurkowy prowadził Holender. Mówił, że płacą mu marnie, ale liczy się wygodne życie – słońce i plaża.

I tu dochodzimy do konkluzji – 9 lat to szmat czasu. Już jakiś czas temu zauważyłem, że Koh Lipe ma stronę WWW. No cóż – to jeszcze nie zbrodnia. A pisząc ten tekst popatrzyłem, co widać na zdjęciu satelitarnym. Na tej stronie, gdzie chodziliśmy się kąpać i jeść (ja np. lubiłem smażonego kurczaka z nerkowcami) widać teraz wielki ośrodek.

A czy w Tajlandii są jeszcze małe plaże bez tłumu turystów? Wątpię.

Lubie!
0

A gdzie słońce?

Zatoka Ha-long o zachodzie słońca

Są miejsca wprost stworzone do fotografowania. Proszę wyszukać zdjęcia zatoki Ha Long – co drugie zachwyca. Ale bywa i tak, że wszystko sprzysięgnie się przeciw fotografującemu. Podczas naszego rejsu po wodach wspomnianej zatoki przez prawie cały czas niebo było zachmurzone. Zdjęcia robiłem, bo i jakże mógłbym nie robić, ale było ciemno i smętnie. Powyższe zdjęcie to jeden z wyjątków, kiedy słońce łaskawie wychyliło się zza chmur.

Lubie!
0

Na plaży

Na plażyPlaże to nie jest miejsce, które chomiki lubią najbardziej, ale raz na jakiś czas, czemu nie? Można odwiedzić. Tym bardziej, że wtedy pierwszy raz byliśmy z Jędrkiem, który wtedy miał 8 miesięcy. Za długo tam nie wytrzymaliśmy, ale kilka dni łażenia po piasku i moczenia się w wodzie nikomu nie zaszkodziło.

Mieszkaliśmy w bungalowie, a na posiłki udawaliśmy się do knajpek, które umiejscowione były co jakiś czas wzdłuż plaży. Niektóre były budkami, inne miały własne ogrody. I w takim właśnie ogrodzie spotkaliśmy dwa wielkie warany. Miały tak z 1,5 długości i chyba wyżerały jakieś resztki. Zobaczywszy nas, powoli oddaliły się w leśną gęstwinę.Do lasu nie chodziliśmy, bo raczej nie było tam czego szukać. Wiodła tam ścieżka na drugą stronę wyspy, ale uznaliśmy, że nie ma tam dla nas niczego ciekawego.

Ekscytujący był wyjazd z wyspy. Akurat zepsuła się pogoda i chętnych na opuszczenie tego miejsca było sporo. Fale nieźle biły i łodzie miały trudności z dobiciem do brzegu, a potem my z wejściem na pokład. Szczególnie z Jędrkiem w chuście. Ale udało się i dotarliśmy na stały ląd bez strat.

Lubie!
2

Na wodzie, nad wodą

W Malezji odwiedziliśmy wyspę Penang. Wiedzie na nią imponujący most. Przy okazji jego budowy zniszczono koralowce wokoło wyspy. Tak przynajmniej czytałem w przewodniku, ale teraz jakoś nie mogę tej informacji potwierdzić.

Tak czy inaczej – na Penang nie jedzie się po to, żeby podziwiać podwodny świat. George Town, największe miasto wyspy to miejsce pierwszej obecności Brytyjczyków w Malezji. W mieście można podziwiać wspaniałą kolonialną zabudowę, różne świątynie.

Penang, Malezja

Nie, nie – nie próbuję nikomu wmówić, że zdjęcie przedstawia budynki postkolonialne. Powyżej widać fragment dzielnicy portowej. Aby uniknąć podatków, miejscowi wybudowali swoje domy na morzu, a raczej troszkę nad nim. Proszę zwrócić uwagę na to, z czego zrobione są niektóre „pale” podtrzymujące domu. No i dobrze, że w Malezji dominują muzułmanie, bo nie wyobrażam sobie u nas czegoś takiego – powrót do domu po hucznej imprezie mógłby być dość niebezpieczny.

Jeśli znajdę trochę czasu i włączę do mojego zbioru zdjęcia pionowe (niby czemu mają być dyskryminowane, w końcu już nie pulpit jest ich przeznaczeniem), pojawi się jeszcze jedna fotografia z tych okolic. Poziome fotki ze świątyń też będą.

Lubie!
0