Taka lama

Wpisów z Peru i Boliwii było sporo, ale lama zdaje się wystąpiła tylko raz. A w pewnych rejonach są to zwierzęta dość popularne. Głównie występują jako południowoamerykańskie odpowiedniki owcy, bo dają skóry, mięso i wełnę. Bywają też zwierzętami jucznymi, czyli można zaryzykować twierdzenie, że lama to połączenie owcy i osła.

Zwierzęta podobne do lam, które napotykaliśmy w Ameryce południowej, to alpaki i gwanako. Są jeszcze wigonie, ale już nie pamiętam, czy je widzieliśmy. Oprócz lam tylko alpaki są hodowane. Wigonie (przodkowie alpak) i gwananako (przodkowie lam) żyją dziko. Wszystkie należą do wielbłądowatych i szacuje się, że wielbłądy oraz lamy i spółka zaczęły różnicować się 25 mln lat temu.

Mimo, że lamy słyną z plucia, my nie zostaliśmy potraktowani w ten sposób.

Lubie!
0

Z tyłu sklepu

Grobowiec

O rowerowej wycieczce w okolicach Hue już pisałem. Nawet zdjęcie z widocznego grobowca było. Tym razem prezentuję to miejsce z innej perspektywy.

P.S.

Wiem, uciekły mi suwaczki przy próbie wyciągnięcia czegoś z tej fotki.

Lubie!
0

Konie i ludzie

Płaskorzeźba - Angkor

Tak jak poprzednio prezentowana, ta płaskorzeźba też jest płaska (chyba). Tamta była z Angkor Watu, ta jest z Bajonu.

Lubie!
0

Koniec deszczu

Świątynia Kek Lok Si

Świątynia Kek Lok Si już była, raz w słońcu w miarę z bliska, raz z daleka w deszczu. Dziś jeszcze jedno zdjęcie z pierwszej próby dotarcia do niej. Deszcz się już kończył.

Lubie!
0

Jadą

W drodze do Siem Reapu

To był czas żniw, żniw ryżu. Widać to jasno na zdjęciach zrobionych troszkę wcześniej i troszkę później. Pola to już w większości rżyska, ale niepuste – leży i pewnie jeszcze schnie ścięty ryż, gdzieniegdzie stoją kopki zżętego zboża.

Ale wątpię, żeby młodzieńcy ze zdjęcia jechali gdzieś specjalnie na akcję-żniwa. Ludzie jak to ludzie – podróżują, przemieszają się, jeżdżą, chodzą. U nas wygląda to inaczej, bo prawie każdy ma samochód, a jak nie, to jedzie pociągiem czy autobusem. Tam w migracji obowiązuje wolna amerykanka. Wszystko, co się przemieszcza i da się tam umieścić człowieka, może być wykorzystane do podróżowania.

Lubie!
0

Skąpane w słońcu

Machu Picchu

Jak już pisałem, Machu Picchu powitało nas skąpane we mgle i deszczu. W zwiedzaniu jakoś to szczególnie nie przeszkadzało (byliśmy przygotowani na wilgoć, a zimno nie było). Owszem mgła utrudniała obejrzenie miasta w całości, ale i też dodawała uroku. W końcu jednak opary się rozpierzchły, a w pokrywie chmur zaczęły pojawiać najpierw szpary, potem wyrwy.

Jednak zanim słońce mogło dotrzeć do nas bez przeszkód, po prostu oświetlało ruiny nieco mdłym, ale jednak blaskiem. Blask zanikał, intensywniał, ale w końcu zaczęły pojawiać się momenty, że osłona z chmur przepuszczała promienie słoneczne bez przeszkód. I właśnie jedną z takich chwil utrwaliłem na dzisiejszym zdjęciu.

Lubie!
1

Laguna z daleka

Laguna Colorada

Pisałem już o noclegu przy Lagunie Coloradzie, który nie doszedł do skutku. Wtedy załączyłem zdjęcie zrobione z bliska, dziś prezentuję szerszy widok. Widać czerwoną wodę (kolor pochodzi od żyjących w słonej wodzie alg) oraz białe wyspy złożone z boraksu. Białe kropki to flamingi, a jezioro położone wyżej niż szczyty Alp (tylko Mont Blanc wystawałby ponad powierzchnię Laguny Colorady) otoczone jest górami.

Lubie!
0

Cmentarz z bliska

Niedaleko Subashi

Cmentarz niedaleko Subashi pojawił się raptem kilka postów temu. Dziś zdjęcie – zbliżenie. Widać technikę, jaką posługiwali się dawni budowniczowie: glina zmieszana z elementami roślinnymi. U nas byłaby to zapewne słoma. Na tamtej wysokości zboże nie rośnie, ogólnie niewiele roślin daje radę się utrzymać. Brak jest drzew, jedynie jakieś drobne rośliny przy ziemi, przesuszona trawa.

Lubie!
0

Tradycja i nowoczesność

Kambodża

Dzisiejsze zdjęcie to plon wypadu motocyklowego, którego celem było Sambor Prey Kuk. Po drodze mijaliśmy Kambodżę, której przeciętny turysta nie ogląda, bo przyjechał zobaczyć Angkor. Żeby było jasne, nie kreuję się na jakiegoś badacza czy etnografa – też spoglądaliśmy na to wszystko biernie z siodełka motocykla. Od filmu na kanale National Geographic różniło się to tym, że mieliśmy projekcję 5D: głos, obraz, zapach, dotyk (choćby poprzez wyboje na drodze) i smak (posiłki w lokalnych knajpkach czy przy straganach).

Mijane wioski raczej prezentowały tradycję, ale tu na zdjęciu można dostrzec też nowoczesność w postaci blachy kryjącej dach. Czy rzeczywiście to aż taka nowoczesność? Cóż – kiedy czytałem „Z panem Biegankiem w Abisynii”, moją uwagę zwróciło zdjęcie ze stolicy, na którym było prezentowane „nowoczesne oświetlenie jarzeniowe” – podłużne blaszane lampy kryjące dobrze nam znane rurowate świetlówki. Książka powstała w roku 1962, a w 39 lat później lampy nadal wisiały nad ulicami.

Lubie!
0